Samichlausgedicht - S'Huus im Tannewald

Sis Huus das staht im Tannewald, 
zmitzt im verschneite Gländ, 
nur Tierli chömed dra verbi, 
wenns öpis z’Frässe wänd. 

De liebi gueti Samichlaus füllt jede Tag ufs Neu, 
d Fuetterchrippe hinderem Huus mit feinem, frischem Heu. 
Sin Esel, d'Reh und d’Hirsche frässed gern devo 
und was däbi uf d’Erde fallt, das isch für d’Häsli do. 

Hüt muess de Chlaus no fliessig sii, 
es blibt ihm nümm vill Ziit, 
de Weg is Dorf zu allne Chind 
isch streng und ziemli wiit. 

Drum leit er warmi Stiefel a 
und chnöpft sin Mantel zue. 
Chum Eseli, gäll mir beide 
händ hüt no sooo vill z’tue.